این تحقیق به تغییرات ویژگی های خاک دشت عباس ناشی از انتقال آب از سد کرخه به این دشت پرداخته است. در این مطالعه نقشه های تغییرات تراز آب زیرزمینی قبل و بعد از راه اندازی شبکه آبیاری تهیه گردید. بعلاوه، بمنظور بررسی تغییرات خصوصیات خاک، نمونه هایی از خاک کاربری های مختلف و نقاط کنترلی در نقاط مختلف دشت گردآوری و پارامترهای آنها اندازه گیری و با هم مقایسه گردید. نتایج نشان داد که که سطح آب زیرزمینی بیش از 15 متر در طول دوره مطالعه افزایش یافته و عمق سطح آب زیرزمینی در برخی مناطق دشت به کمتر از 5 متر رسیده است. نتایج نشان می دهد که بالاترین میزان شوری مربوط به نواحی تحت پوشش شبکه و نواحی دارای زون تبخیری با هدایت الکتریکی عصاره اشباع بترتیب 10.62 و 9.26 دسی زیمنس بر متر و نواحی خشک بدون آبیاری دارای کمترین شوری با هدایت الکتریکی 0.8 تا 0.4 دسی زیمنس بر متر می باشند. یافته ها نشانگر آنست که انتقال آب از سد کرخه به دشت عباس بدلیل عدم اجرای شبکه های فرعی 3 و 4، حجم بالای آب برگشتی کشاورزی از شبکه آبیاری غرقابی و توسعه ناکافی بهره برداری از آب زیرزمینی باعث کاهش کیفیت خاک در مناطق باتلاقی و اراضی کشاورزی به روش غرقابی شده و یک فرایند «بیابان زایی» بعد از «بیابان زدایی» در منطقه اتفاق افتاده است.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.